شرکت دانش بنیان چیست ؟

شرکت دانش بنیان چیست ؟ با سلام به همه ی پارس تاتسی های عزیز. به یکی دیگه از مقالات علمی ما خوش اومدید. در این مقاله قصد داریم در رابطه با شرکت های دانش بنیان، اطلاعات ویژه ای در اختیارتون بزاریم؛ از جمله زمان پیدایش، نحوه ی کار و ماهیت و انواع این شرکت ها با شما صحبت کنیم.

شرکت دانش بنیان چیست؟

شرکت های دانش بنیان (Knowledge enterprise) دارای هسته ی مرکزی ای به نام علم و دانش هستند. در این شرکت ها، علوم و دانش بخش جدایی ناپذیرشون محسوب میشه.

برخلاف خیلی از شرکت های تجاری، شرکت های دانش بنیان می تونن بدون داشتن هیچ گونه امکانات فیزیکی و دستگاه و مال قابل لمس، مثل ماشین آلات و تجهیزات و فقط و فقط با ترکیب دانش و فناوری و تخصص های علمی، به فعالیتشون ادامه بدن.

با توجه به این توضیحا که دانش و فناوری نقش خیلی مهمی توی این شرکت ها دارن، قشر دانشگاهی و پژوهشگر مثل استادای دانشگاه و هیئت علمی، به این شرکت ها رو آوردن و نقش مهمی دارن.

قانون در رابطه با این شرکت ها چی میگه؟

در ماده ی ۱ قانون حمایت از شرکت‌ها و موسسات دانش‌ بنیان و تجاری‌سازی نوآوری‌ها و اختراعات که در سال ۱۳۸۹ مصوب شده، میگن: «شرکت‌ های دانش بنیان برای هم افزایی علم و ثروت، تحقق اهداف علمی و اقتصادی، توسعه اقتصاد دانش‌محور و تجاری‌سازی نتایج تحقیق و توسعه در حوزه فناوری های برتر و بخصوص تولید نرم افزار تشکبل می شود.»

هدف و علت وجود شرکت دانش بنیان

همون طور که گفتم شرکت های دانش بنیان با تکیه به دانش و فناوری شروع به کار می کنن؛ ولی مثل همه ی شرکت های دیگه، دغدغه های مالی و تجاری دارن و دنبال پول درآوردن هستن.

ولی خب نحوه ی درآمدشون متفاوته. اینجوری که با توجه به علم و پژوهش به نتیجه ی مطلوبشون می رسن و تولید ثروت می کنن. شرکت های دانش بنیان با صرف وقت در تحقیقات و استفاده از فکر و دانش، کاریو انجام میدن که بقیه شرکت ها توش فعالیتی ندارن.

شرکت های دانش بنیان تو چه زمینه هایی فعالیت می کنن؟

تا اینجای مقاله دیگه متوجه شدین که شرکت های دانش بنیان چه کاری انجام میدن. حالا بگیم تو چه زمینه هایی فعالیت دارن:

این شرکت ها کلا می تونن کار های زیر رو انجام بدن:

• انجام تحقیقات علمی
• دادن مشاوره و خدمات تخصصی توی حوزه های مختلف فنی و هر چیزی که نیاز به تخصص داشته باشه
• تولید کالا و محصول با توسعه ی فناوری
• نظارت بر تحقیقات و پزوهش های علمی
• مجری و مشاور تحقیقات انجام شده

حالا درباره ی حوزه ی تخصصیشون بگیم که عبارتند از:

• فناوری‌ های زیستی توی پزشکی
• پژوهش‌ های زیست محیطی، غذایی، کشاورزی و دامی
• استفاده از علم نانو و تولید محصولات کاربردی
• علم پلیمر به صورت پیشرفته
• مخابرات، برق و سخت افزار کامپیوتر
• فناوری اطلاعات و ارتباطات
• تولید نرم افزار
• تجهیزات پتروشیمی(نفت و گاز و پالایش)
• فعالیت تو زمینه ی انرژی های پاک و نوین و تجدیدپذیر
• دارو و تولید دارو های پیشرفته
• وسایل پزشکی
• فناوری هوافضایی

انواع شرکت‌ های دانش‌ بنیان

برای اینکه روی محصولات تولید شده، عنوان شرکت های دانش بنیان قرار بگیره باید یه سری شاخص هارو رعایت کنن؛ مثلا کالا یا محصولی که تولید میشه باید از دانش فناوری و سطح علم بالایی برخوردار باشه و یه سری پیچیدگی های فنی و تخصصی داشته باشه تا هر کسی نتونه اونو تولید کنه (یک محصول خاص و منحصر به فرد با تکیه بر دانش و علم). پس باید تحقیقای زیادی کرد تا بتونیم به همچین محصولی دست پیدا کنیم و در آخر عنوان شرکت دانش بنیان رو روی کالامون بزنیم.

منبع ویژگی های شرکت های دانش بنیان:  آیین‌نامه ارزیابی شرکت‌ها و موسسات دانش‌بنیان مصوب ۹۹/۰۲/۱۳ که به به موضوع سطح فناوری و مرحله تولید بر تحقیق و توسعه پرداخته

حالا راجع سطح فناوری صحبت کنیم؛ طبق ماده یک آیین‌نامه ارزیابی شرکت‌ها و موسسات دانش ‌بنیان مصوب، محصول ما باید این ویژگی هارو داشته باشه:

1.  سخت کپی بشه
2. تحقیق و توسعه خیلی زیاد و قابل توجه باشه
3. کارکرد پیچیده و درنهایت منجر به ایجاد خواص بشه

حالا منظورمون از مرحله ی تولید چیه؟ اینکه کالاهای ارائه شده حداقل در حد نمونه آزمایشگاهی بشه بررسی فنی باشه و خدمات توسط شرکت دانش بنیان ارائه بشه و اسناد فروش هم داشته باشن

دسته بندی شرکت های دانش بنیان

این شرکت هارو می تونیم به ۲ جور دسته بندی کنیم؛

دسته بندی اول(با توجه به مزایای تعلق گرفته به این شرکت ها):

۱- دانش بنیان نوپا نوع یک

این دسته از شرکت ها، اظهارنامه مالیاتی(وب سایت مالیات ایران) ندارن یا اینکه اصلا درآمدی ندارن. توی این شرکت ها باید حداقل نمونه ی آزمایشگاهی با سطح فناوری بالا در زمینه ی فعالیت توسه و تحقیق خودشون داشته باشن تا مشمول فهرست کالا و خدمات دانش بنیان سطح ۱ بشن.

۲- دانش بنیان نوپا نوع دو

این دسته از شرکت ها هم اظهارنامه مالیاتی ندارن و یا هیچ درآمدی ندارن. تنها فرق این شرکت ها، در سطح فناوری محصولاتشون هست که باید فناوری خیلی خوب و بالایی داشته باشن تا مشمول فهرست کالا و خدمات دانش بنیان سطح ۲ بشن.

۳- دانش بنیان تولیدی نوع یک

این شرکت ها باید حداقل تا ۲۵٪ درآمدشون توی آخرین اظهار نامه مالیاتی از فروش محصولات یا خدمات دانش بنیان باشه. اگه از سطح فناوری خیلی بالا توی محصولاتشون استفاده کرده باشن، تحت فهرست کالا و خدمات دانش بنیان سطح ۱ قرار می گیرن.

۴- دانش بنیان تولیدی نوع دو (صنعتی)

این شرکت ها باید محصولاتشون به مرحله نمونه آزمایشگاهی رسیده باشه که هم مبتنی بر تحقیق و توسعه باشه و هم از فناوری خیلی زیادی برخودار باشه. در صورت داشتن این موارد، مشمول فهرست کالا و خدمات دانش بنیان سطح ۲ میشن؛ یا اینکه محصولاتشون به مرحله تولید رسیده باشه یا درحد نمونه آزمایشگاهی تولید شده باشه که از فناوری خیلی بالایی برخودار باشن، مشمول فهرست کالا و خدمات دانش بنیان سطح ۱ میشن

دسته‌بندی دوم(با توجه به نوع فعالیتشون):

۱- دانش بنیان تجاری سازی

شرکت های این دسته با فعالیت هایی که انجام میدن باعث آسون شدن مسیر فعالیت و تولید و رونق کسب و کار در شرکت های دانش بنیان میشن. چونکه فروش محصولات برای شرکت های دانش بنیان خیلی مهمه و این دسته از شرکت ها توی این حوزه فعالیت می کنن

۲- دانش بنیان فرآیندی و خدماتی

این شرکت ها با وسایل و تجهیزات و فرایند هایی که با توجه به شرایط آیین نامه ی ارزیابی و تشخیص شرکت های دانش بنیان، مجصولاتی که تحت عنوان شرکت های دانش بنیان نیستن رو تولید می کنن و در این دسته قرار می گیرن.

۳- دانش بنیان نرم و هویت ساز

این شرکت ها به عنوان شرکت های جدید شناخته میشن و توی حوزه های کسب و کار خلاق مشغولن. محصولات تولیدی این دسته از شرکت ها باید از سطح کیفی و فناوری بالایی برخوردار باشهو

۴- دانش بنیان حوزه EPC

EPC مخفف کلمه ی Engineering،Procurement،Construction که معنیش میشه: پروژه های مهندسی، تدارک و اجرا. شرکت های  این دسته توی همین مبحث فعالیت می کنن و حداقل باید ۱۰ درصد پروژه هاشون بر اساس معیار های شرکت های دانش بنیان باشه.